Haïti avontuur deel 8 en 9

ONDERWIJS

Op straat zie ik meisjes en jongens lopen met verschillende kleuren uniformen. Meisjes veel met rokjes of jurkjes en de jongens in lange broeken in de zelfde kleuren als de meisjes. Ze zien er allemaal verzorgd uit. Meisjes hebben vaak strikjes of lintjes in het haar in de kleuren die passen bij het uniform. Ik zie ze vaak staan bij de schoenpoetsers om de schoenen te laten glimmen. De schoenen gaan uit en dan kunnen ze de voeten met sokjes op een plankje of een lapje zetten zodat de sokken niet vies worden, dat is wel service. En dat alles in drukke straten waarin ze rustig wachten terwijl ze geholpen worden. Uniformen is wel een mooi en eerlijk systeem, men kan aan de buitenkant niet zien of ze arm of rijk zijn, maar wel dat het betaald kan worden. En dat is weer een ander verhaal. Lesgeld (oplopend vanaf ong. €25/mnd) wordt per maand betaald en wanneer er geen geld voor de lessen is kunnen de kinderen niet naar school. Buiten dat gebeurd het heel vaak dat de leraren soms wel tot 4 maanden achterstallig loon tegoed hebben. Daardoor zijn er soms scholen die daarom dicht gaan en dat is jammer want de opbouw van een land begint bij het onderwijs. En dat brengt me weer naar het werk, waar het beter geregeld is voor mijn twee leerlingen (40 en 50 jaar). Daar ga ik later mee verder.

WORLDCUP VOETBAL

Aangezien er geen TV is in het hotel, heb ik niet veel voetbal gezien. Een keer (3min) in een auto zaak waar het bekeken werd op de computer monitor. Wanneer we terug komen van het werk met de taptap dan zie je op veel plekken mensen op straat kijken waar een TV staat opgesteld, om dan de hele wedstrijd in de felle zon te staan.

De voetbal gekte houdt daar niet op want net als bij ons zijn er vlaggen(tjes), T-shirts enz. te koop. Er is niet veel geld bij de mensen maar daar hebben ze wel wat voor over. Als ik ’s zondags aan het computeren ben dan hoor ik wel goed of Brazilië of Argentinië een doelpunt hebben gemaakt. Dan overstemt het gejuich het verkeersgeluid met een hoop gegil en gekrijs. Zoals zondag de 17e juni goal door Brazilië en soms op het werk kunnen we dat horen.

De straten zijn dan wat verkeer betreft erg stil en verlaten. Als we dan terug komen van het werk dan hoeven we in ieder geval niet te wachten in opstoppingen door autopech van anderen. Dit is dus een periode waar alles een beetje sneller gaat dan gewoonlijk.

WERK

Net nu alles een beetje begint te lopen en de jongens het blokken maken in de vingers beginnen te krijgen, kunnen we niet gaan werken door de demonstraties over de verhoging van de brandstof prijs. Dat is echt balen. Op vrijdag 6 Juli rond 16.00 uur zijn de protesten begonnen maar meer hierover verder in dit verslag.

GOKKEN

De verbazing stijgt bij mij als ik zie hoe veel plekjes er zijn om te gokken. Kleine hokjes verspreid door de hele stad en op het “platte” land, soort winkeltjes en tafeltjes met een klein liggend rad van fortuin. En er staat er altijd wel iemand bij om een paar gourds/centen te vergokken.

MENSEN

Elke dag zie ik weer wat nieuws en houd mij bezig zodat ik me niet verveel. Bij een etenstentje zie ik een man zijn mes slijpen aan de stoeprand en daarna weer vlees snijden. Het wordt me steeds duidelijker dat wij beter niet op straat eten kopen, de mensen hier zijn het gewend. Zoals ik al eerder heb verteld zijn er veel verkoop plekken langs de weg, gokken en kleermaker gaan bijna hand in hand.

RELLEN

De regering heeft maanden geleden aangekondigd dat de brandstof prijzen zouden gaan stijgen, alleen niet met hoeveel dat ging gebeuren. Vrijdag 6 Juli 2018 werd de verhoging dus werkelijkheid voor gazoline met 38% naar 304 Gourds/gallon, gasoil 42% naar 264 Gourds/gallon en kerosine 51% naar 262 Gourds/gallon. De mensen die afhankelijk zijn van vervoer kunnen die verhoging nauwelijks betalen. Wanneer ze gaan tanken, gaat dat met een minimum aan Gourds wat gemist kan worden op dat moment. Ik had eerder berekend dat een liter diesel ongeveer 60 eurocent was en nu verhoogd naar ongeveer 88 eurocent en dat is veel voor de meeste mensen die het al moeilijk hebben om rond te komen met wat ze hebben. Men had kunnen begrijpen dat dit niet erg handig was. Het gevolg hiervan was dat de mensen de straat op gingen om te protesteren wat danig uit de hand liep. Wegen werden geblokkeerd met van alles, brandende autoos , banden en wat er voor handen is. Wat ik nu gezien heb vanuit het hotel waren veel rookwolken, voor de rest heb ik nog niet veel mee gekregen.

Veel personeel konden of niet naar huis of terug naar het werk door deze toestand. Dus de meesten moesten naar huis lopen (soms wel 3 uur) en weer die 3 uur naar hun werk. Dat is te zien aan de zwarte roet-voetstappen op het tegelwerk hier. Een van de dames die de kamers doet hier woont voorbij Petionville en moet ook lopen en dat is gevaarlijk voor haar want er wordt geschoten, met knuppels geslagen en brand gesticht. Daar moet ze lang voor lopen en uitkijken, een taxi (taptap kost 700 Gourd, pm 9 euro) is geen geld voor, maar die rijden op het moment niet. Dus ze is al moe voordat ze begint. Deze verhalen heb ik meer gehoord. Zulk een puinhoop heeft effect op alles. Misschien kunnen we maandag niet eens gaan werken want de wegen en straten zijn nog steeds geblokkeerd en dat opruimen gaat even duren zoals bijna alles hier. Gisteravond (zaterdag) werd verkondigd dat de prijsverhoging weer werd terug gedraaid naar de oude prijzen. De president heeft dat in een televisie toespraak gedaan. Hij zei ook dat er beter gecommuniceerd moest gaan worden binnen de regering (??????). Werd wel een keer tijd. Vandaag zondag 8 juli weer meer verkeer op straat, mototaxies. De taptaps en vrachtwagens rijden nog niet, dat is een indicatie dat er nog steeds iets aan de gang is. Het was gister anders erg rustig op straat iets wat niet veel voorkomt. Op het moment (maandag) is er minder personeel aanwezig door deze toestand. Wij gaan vandaag niet werken, er is ons aangeraden om te wachten tot alles een beetje rustiger is. Het trieste is dat dit eigenlijk hun enige mogelijkheid is om te protesteren en aangestuurd worden door een paar hooligans (dit zijn mijn gedachten). Een gewone blokkade zou naar mijn idee net zoveel effekt hebben als die maar lang genoeg duurt. Maar simpele mensen hebben vaak alleen maar simpele oplossingen en geen doordachte.

Dit is het resultaat van wanbeleid en manipulatie van een paar mensen met het grote geld die hier zo’n beetje bepalen wat er gebeurd in Haïti. De plaatsen in Haïti waar brand is gesticht zijn de bedrijven (hotels, autobedrijven en supermarkten) van deze paar mensen. Hier werd de brandweer tegengewerkt en niet snel konden blussen. Niet te vergeten de corruptie die een grote invloed heeft op de situatie, dat zijn ze hier ook beu. Dus alles bij elkaar zorgt dit voor de escalatie zoals nu door die onvrede.

Wanneer mensen hier iets willen beginnen en daar een kleine lening voor nodig hebben, kunnen ze dat niet krijgen. Banken doen geen leningen voor de armen. Deze mensen willen graag werken maar kunnen geen baan vinden dus zouden ze zelf iets willen beginnen wat dan weer niet mogelijk is. Het is de bekende vicieuze cirkel. Hier zou onze koningin misschien iets kunnen betekenen? Maar die kunnen we niet gewoon even bellen.
Wat ik nu opgeschreven heb zijn mijn eigen ideeen/observaties EN wat ik uit de gesprekken die ik heb gehad met verscheidene mensen (Haïtianen), die geantwoord hebben op mijn vragen. Er zal best wel iets van waarheid in zitten. Het is in ieder geval een puinhoop en hoop echt dat we ons project af kunnen maken. De meeste mensen zijn het niet eens met de manier waarop er gereageerd wordt.
Vandaag, maandag 9 Juli 2018 hoor ik nog veel sirenes van brandweerwagens, dus het gaat nog steeds door en voor ons niet mogelijk om te werken door de nog steeds aanwezige blokkades. Ook helikopter vliegt af en aan, ik denk ambulance maar weet niet zeker.

Wanneer er meer bekend is en wordt laat ik dat jullie weten. Voor nu de groeten uit een onstuimig Port au Prince.

Wilt u de Haïtianen helpen?  kijk dan op:De mobiele fabriek