Haïti avontuur deel 2

18 april

De eerste voorbereidingen

Onze werkplek hebben we opgeruimd en is klaar voor de plaatsing vandaag van de containers, allemaal in een temperatuur van rond de 34˚C wat trouwens in Juni, Juli en Augustus nog warmer gaat worden.

De containers die nu alles bij elkaar vanaf Februari, dus ongeveer 10 weken, onderweg zijn geweest met inbegrip van 4 weken staking. Twee man bij me gehad die goed werk hebben geleverd al was het alleen maar opruimen en vegen. Zelf heb ik daar ook aan mee gedaan om te laten zien welk werktempo ik wil aanhouden. Ze doen in ieder geval wat er van ze gevraagd wordt. Gister te horen gekregen dat de containers nu maandag gaan komen om 10 uur in de morgen. Het is mij wel duidelijk dat men ontzettend veel geduld moet hebben om iets uit te leggen en om te vragen of ze het begrijpen. Men heeft hier de gewoonte om op alles maar ja te zeggen als men ze iets vraagt, maar haast nooit meteen begrepen wordt. Maar het zijn vriendelijke mensen zover ik er gezien en gesproken heb. De bediening in het guesthouse in ieder geval.
Op het werk is er één speciale man (Alain) , die mij veel heeft geholpen met rondleiden en aangeven waar ik voor vragen en diensten moet zijn (en er ook wat aan te verdienen, (met een beetje hosselen voor ons ook nog voordelig). Hij zorgt er ook voor dat het redelijk snel gebeurd voor de lokale begrippen. En die praat ook nog eens engels wat mij wel helpt, probeer wel veel in mijn beste frans te doen, om mij op weg te helpen. Bijvoorbeeld om vervoer van puin te regelen weet ik nu waar ik moet zijn, ongeveer €18 voor pm 2 M3 gemalen puin incluis brengen ongeveer 500 meter, (bij de buren dus) wel door twee hekken en stukje straat van 10 meter. Dit heb ik in overweging genomen omdat we nog geen werkende crusher hebben.

In de wijde omgeving heb ik heel weinig bruikbaar puin gezien wat volgens het idee van Gerard zou gaan gebeuren. Wat ik gezien heb is erg vervuild puin wat niet is te gebruiken en wat wel te gebruiken zou kunnen zijn is veel te ver weg. Wat wel jammer is want het idee er achter is goed.
We hebben een aanbod gekregen van een groep (Vivario) hier, om van 3 gebruikte crushers één werkend te maken. Waarvan ik denk dat het tijd en een smak geld gaat kosten met inbegrip van het bestellen en leveren van de onderdelen nodig vanuit de UK. Daar hoop ik snel een antwoord op te krijgen vanuit Rhino UK

Daarbij komt ook dat er een hek geplaatst moet worden omdat het naar mijn en Sjoerds idee niet echt veilig is om onze spullen later neer te kunnen zetten. Daar heb ik via Jean (mijn haitiaanse vriend in Nederland) een adres voor gevonden en hoop dat ik daar snel uitsluitsel over krijg. Dan kunnen we eindelijk beslissen.

Ik vind het erg triest om te zien hoe arm de mensen zijn en wat ze doen om te overleven. Heb het in Afrika ook gezien maar het blijft triest. Maar de meesten blijven vriendelijk en lachen. In de taptap vandaag werd ik wel verscheidene keren gewaarschuwd voor dieven als ik met mijn mobiel bezig was bij het open raam, want in deze taptap is geen airco aanwezig.

Doordat we vaak erg langzaam konden rijden waren er natuurlijk wel mogelijkheden voor. Dus goed dat er gewaarschuwd werd door Junior (de chauffeur), een erg behulpzaam mens en beschermend. Veel momenten gezien waar je aan het denken wordt gezet namelijk, mototaxi met soms wel 3 en ook 4 mensen erop, soms ook met kleine kinderen voorop net achter de tank, een enkele keer heb ik een kleintje met een stofbrilletje op gezien, invalide mensen-, een man met één been-, een oude vrouw die allemaal moeten bedelen om te overleven en ook geen oudedag voorziening voor is. Iemand met een tafeltje met een paar mobieltjes, vrouwen met kookgelegenheden die voor een paar centen iets voor je klaar maken, vrouwen met groenten en fruit, schoenen, kleding die langs de weg, (op een oude meel- of rijstzak zo op straat) waar erg vervuilende (vracht)autoos heel erg dicht langsrijden, dan kijk ik er niet vreemd van op dat de gemiddelde leeftijd iets van 65 jaar is.

Nu ben ik dat al gepasseerd maar denk wel dat dat mijn levensduur een beetje verkort wordt, ik voel het s‘avonds goed aan mijn ogen. Dan mogen wij toch in onze handjes klappen hoe goed wij het hebben in Nederland. Nu maar hopen dat we een auto kunnen gaan kopen zodat we de kostprijs van het vervoer op den duur goedkoper kunnen houden en mij gezonder. Ik heb al een auto op het oog, maar moet eerst de konditie en de prijs weten. Ook gedacht om een auto uit Nederland te laten komen maar dat is ook duur en gaat te lang duren.
Wanneer we nog eens een fabriek naar Haiti gaan sturen dan kunnen we de helft hier aanschaffen, want de prijzen hier vind ik erg meevallen, sommige zelf goedkoper dan bij ons. Maar dat is de koe in de bekende kont kijken. Ik denk ook dat de economie van Haiti daar ook bij gebaat is. Ik probeer zoveel mogelijk haitiaanse spullen te kopen ook privé. Dit was wel weer even genoeg, volgende keer meer.
De groeten

Wilt u de Haitianen helpen? kijk dan op:De mobiele fabriek